په افغانستان کې د کلیوالي سیمو اوسېدونکي له ګڼو روغتیايي ننګونو سره مخ دي، چې د روغتیايي مرکزونو نشتوالی یې یوه اساسي ستونزه ده. د دغو سیمو ډېری اوسېدونکي روغتیايي خدمتونو ته لاسرسی نه لري، او دا وضعیت د مور او ماشوم د مړینې کچه لوړه کړې، د خوارځواکۍ او ساري ناروغیو خپرېدو ته یې زمینه برابره کړې ده.
سره له دې چې نړیوالې مرستندویه ادارې په تېرو کلونو کې د افغانستان روغتیايي سیستم د ملاتړ لپاره هڅې کړې دي، خو لا هم د کلیوالو سیمو اوسېدونکي د روغتیا په برخه کې له جدي ستونزو سره مخ دي. د روغتیا نړیوال سازمان او نور نړیوال بنسټونه د روغتیايي خدماتو د پراختیا په برخه کې ځینې مهم ګامونه پورته کړي دي، خو دغه اقدامات د افغانستان د کلیوالو سیمو د ستونزو د حل لپاره کافي نه دي.
د افغانستان سرپرست حکومت باید د نړیوالې ټولنې په ملاتړ په کلیوالو سیمو کې د روغتیايي مرکزونو جوړولو ته جدي پاملرنه وکړي. په دغو سیمو کې د روغتیايي اسانتیاوو برابرول به نه یوازې د خلکو روغتیايي ستونزې هوارې کړي، بلکې د ټولنې اقتصادي او ټولنیز پرمختګ ته به هم زمینه برابره کړي.
په ځانګړي ډول د مور او ماشوم د مړینې د کچې کمول، د خوارځواکۍ او ساري ناروغیو مخنیوی، او د عامه روغتیايي وضعیت ښه کول د حکومت لپاره باید په لومړیتوب کې وي. د کلیوالو سیمو اوسېدونکي چې د روغتیايي خدماتو له نشتوالي کړیږي، د مرستې او پاملرنې غوښتونکي دي، او سرپرست حکومت ته په کار ده چې په دې برخه کې عملي ګامونه پورته کړي.
د نړیوالو مرستندویه ادارو او هېوادونو سره د همکارۍ پراخولو لپاره د حکومت هڅې باید زیاتې شي. دوامدارې همکارۍ او ګډو هڅو ته اړتیا ده چې په کلیوالو سیمو کې روغتیايي خدمتونه پراخ او معیاري شي.
په پای کې، د افغانستان سرپرست حکومت ته په کار ده چې د نړیوالې ټولنې د ملاتړ په مرسته په کلیوالو سیمو کې د روغتیايي مرکزونو جوړولو لپاره واضح تګلاره او جدي ژمنتیا ولري. دا به د خلکو د ژوند کیفیت لوړولو، د ټولنې هوساینې، او د هېواد د پرمختګ لپاره مهم ګام وي. د دې اقداماتو له لارې، افغانستان کولی شي د روغتیا په برخه کې د ځان بساینې په لور لوی ګامونه پورته کړي.
د روغتیايي مرکزونو جوړول به د کلیوالو سیمو اوسېدونکو ته د ژوند یوه نوې هیله ورکړي. دا د هغوی د روغتیايي اړتیاوو د پوره کولو لپاره یوازینۍ حل لاره ده چې کولی شي د ټولو افغانانو لپاره یو سوکاله راتلونکی تضمین کړي. دې هڅو ته نه یوازې د یوه ملي مکلفیت په سترګه کتل په کار دي، بلکې دا د نړیوالو مرستندویه ادارو او د حکومت ګډ مسؤلیت دی چې په افغانستان کې د ټولو خلکو لپاره د روغتیايي خدمتونو لاسرسی یقیني کړي.